7.5 درصد از اراضی سازمان ملی زمین و مسکن در محدوده شهری واقع شده است

بر اساس گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران از سوی سازمان ملی زمین و مسکن، در چند روز گذشته برخی رسانه ها به موضوع زمین و مسکن پرداخته و در گزارش های خود اعلام کرده اند که سازمان ملی زمین و مسکن دارای 1.8 میلیون هکتار زمین و مسکن است. از این به عنوان فشردگی یاد می شود

آمارهای موجود حاکی از آن است که مساحت کل کشور در اختیار سازمان ملی زمین و مسکن بیش از 164 میلیون هکتار است که بیشتر آن را کوه، جنگل، مرتع، رودخانه، دریا و غیره تشکیل می دهد. طبق اعلام مقامات ذیصلاح، 11 درصد از زمین های کشاورزی 48 درصد مرتع، 9 درصد جنگل و 19 درصد بیابان است.

7.5 درصد از زمین در محدوده شهری قرار دارد

این در حالی است که در حال حاضر تنها 7.5 درصد از اراضی در اختیار این سازمان (یک میلیون و 814 هزار هکتار) در محدوده شهر قرار دارد و تمام این مساحت کاربری مسکونی ندارد، بلکه دارای کاربری عمومی است. از این دست، مانند فضاهای سبز، باغ ها، تأسیسات شهری و کاربری های آموزشی، فرهنگی و اداری و غیره.

از مساحت زمین های مسکونی، بیشتر آن در سایت های اجاره زمین به مدت 99 سال، مهر مسکن، اقدام ملی و نهضت ملی قرار دارد که البته اسناد آنها به نام سازمان ملی زمین و مسکن و … به نمایندگی از دولت، اما این زمین ها به مسکن داده شده و آنچه زیر بار پروژه های مسکن نامیده می شود، اختصاص می یابد. کاربری های غیرمسکونی نیز بر اساس نیاز و بر اساس طرح های مصوب و در چارچوب ضوابط و مقررات تنظیم کننده آن تخصیص می یابد و منابع آن بر اساس ضوابط بودجه سنواتی صرف هزینه های تهیه و تامین زمین پروژه های مسکونی می شود. .

ساده تر از آن این است که اگرچه کل اراضی دولتی در اختیار این سازمان بالغ بر یک میلیون و 814 هزار هکتار است، اما پس از انطباق کاربری ها با منابع موجود، مساحت کل اراضی مسکونی در اختیار قرار می گیرد. حدود 50 هزار هکتار است و مابقی کاملاً در اختیار طرح نهضت ملی مسکن است.

92.5 درصد از زمین های در اختیار این سازمان در محدوده شهر قرار دارد

لازم به ذکر است 92.5 درصد از اراضی در اختیار این سازمان در محدوده شهرها قرار دارد که قانوناً قابلیت تعیین کاربری مسکونی و اختصاص آن به پروژه های مسکونی را ندارند و یا عمدتاً در شهرها قرار دارند. (در حال حاضر)) تقاضا دارند و طبق قانون نیازی به مسکن نیست و این سازمان تنها مسئول حفظ حقوق دولت نسبت به این اراضی است.

تامین بیش از 50 هزار هکتار زمین مناسب برای ساخت مسکن

سازمان ملی زمین و مسکن بر اساس قانون تأسیس، اراضی ملی، ترجیحی و دولتی را در محدوده شهرها از طرف دولت و بر اساس قوانین و مقررات ابلاغی اداره می کند. به عبارت دیگر این اراضی در اختیار این سازمان نیست بلکه نمایندگی دولت در این اراضی بر عهده سازمان است و نحوه اداره آنها نیز در قوانین و مقررات به تفصیل بیان شده است. به عنوان مثال در برنامه پنج ساله هفتم توسعه جمهوری اسلامی ایران، این سازمان به نمایندگی از دولت و مردم از این زمین ها برای تامین مسکن بی خانمان ها استفاده خواهد کرد.

لازم به ذکر است که عملکرد این سازمان در تامین زمین طرح نهضت ملی مسکن قابل مقایسه با عملکرد 30 سال گذشته نیست و شامل (تأمین بیش از 50 هزار هکتار زمین مناسب برای ساخت مسکن) می باشد.

ساخت و ساز مسکن فقط در مناطق شهری

یکی از اصول مدیریت صحیح شهر، رعایت قوانین و مقررات اجباری شهرسازی است. طبق مقررات فوق ساخت و ساز مسکن تنها در زمین های شهری و روستایی که کاربری آن مسکونی است قابل تعریف و تبیین است. به عبارت ساده تر، نه تنها ساخت مسکن در کوه، دریا و جنگل غیرممکن است، بلکه در زمین شهری که پیچیدگی طبیعی ندارد، مشمول کاربری است و به عبارت ساده تر، از نظر قانونی ساخت و ساز جایز نیست. روی آن زندگی در زمینی که کاربری مسکونی ندارد.

اجزای طرح های توسعه شهری

در توضیح موضوع باید به خاطر داشت که شهرها دارای طرح‌های توسعه شهری اعم از طرح‌های جامع و تفصیلی می‌باشند که مورد تایید افراد، کارشناسان و تکنسین‌های واجد شرایط (خارج از شرکت ملی زمین و مسکن) بوده و مصوبه آن شامل مواردی از کلیات می‌باشد. رفاه شهروندان و عدالت اقتصادی و اجتماعی، دسترسی شهروندان به سایر خدمات مورد نیاز و ضروری (غیر مسکونی) معیار کار است.

زمین های دولتی، به ویژه در محدوده شهر

در تدوین این طرح ها که عمدتاً برای افق های 10 ساله تهیه شده است، بر اساس نرخ رشد جمعیت و سایر منابع اطلاعاتی، زمین های مورد نیاز شهر در محدوده شهر پیش بینی و در نظر گرفته شده است (صرف نظر از اینکه زمین ها در اختیار دولت یا افراد خصوصی است). در آنجا می توان فعالیت ایجاد کرد، اما از نظر قانونی ساخت مسکن در آن جایز نیست، بنابراین در مورد شهرهای در حال توسعه پس از پر شدن افق زمانی یا جمعیتی، می توان طرح های شهری را به محدوده شهر اضافه کرد.

اراضی دولتی عمدتاً در این ذخایر قرار دارد و حفاظت و نگهداری از آن تا اجرای طرح ها بر عهده این سازمان است. لازم به ذکر است که بسیاری از این اراضی در قالب قبرستان، کمربند سبز شهری و پروژه های دیگر در اختیار بخش غیردولتی است که به همین دلیل مستندسازی آنها بر اساس سوابق به نام این سازمان است.

شکل مالکیت در محدوده شهری متعلق به اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی

بر اساس اطلاعات موجود، مساحت کل مناطق و ذخایر شهری حدود 7 میلیون هکتار است که حدود یک میلیون هکتار آن را می توان به عنوان مناطق شهری برای کاربری مسکونی و خدمات مرتبط شناسایی کرد و در عمل امکان تداخل این آیین نامه با مالکیت غیر دولتی مستثنی است.

ضرورت های تولید مسکن را تعیین کنید

در بحث تولید مسکن یا تخصیص زمین برای مسکن، مکان یابی یک ضرورت واجب است. هنگام تعریف الزاماتی مانند خدمات زیربنایی (تاسیسات آب، برق و گاز) و خدمات روبنایی (مدرسه، درمانگاه، مسجد و غیره)، میراث، الزامات زیست‌محیطی، گسل‌ها، آبخیزداری و آبخوان‌داری و غیره مهم هستند و بدون رعایت این الزامات. یک پروژه مسکونی قابل انتخاب نیست.